Niet storen!

Wanneer en waarom wil een schoolleider eigenlijk niet gestoord worden? Tsja, ik kan meteen wel wat oplepelen zonder hier lang over na te hoeven denken. In alle rust je gedachten ordenen op zoek naar een zuivere, objectieve onderzoeksvraag zonder al te veel interpretaties. MLE zit al duidelijk in mijn systeem merk ik... Of een ingewikkeld beleidsstuk fabriceren waarvan de inhoud nog net leesbaar is voor een professional. Roostertjes opstellen voor klassenbezoeken & evaluaties bijvoorbeeld. De factor tijd is hierbij van levensbelang. Over tijd gesproken, hoeveel tijd ben ik als schoolleider kwijt als ik met mensen in gesprek ga? Van begeleider, naar beheerder, via de ondernemer terug naar de onderwijskundig leider. En voila! De cirkel is weer rond. Kun je alleen weer in discussie gaan over de hoeveelheid tijd die je stopt bij de diverse rollen. Daar zijn de geleerden het nog niet helemaal over eens met elkaar, heb ik gisteren geleerd. Hoe houdbaar is een gemaakte afspraak eigenlijk? Ik blader door mijn statige dikke paarskleurige schoolleidersagenda en constateer dat er deze week nog veel gepraat moet worden. En toch.... Ondanks de vele 'laat mij nu maar even met rust!' momenten, heb ik echt geen behoeft aan een 'niet storen' bordje op mijn deur. Ik wil er namelijk gewoon ZIJN voor alle mensen. En dat is echt af en toe bepaald geen sinecure! Altijd en overal bereikbaar zijn onder kantooruren, is een ware uitdaging! Maar... Het past wel helemaal bij mij als persoon. Kwestie van schakelen en flexibel kunnen en willen zijn. Ik hou namelijk helemaal niet van gesloten deuren, geen ramen en mensen die zich op één of andere manier verstoppen in een gebouw. Laat mij als schoolleider maar lekker zichtbaar zijn en vooral toegankelijk. Ook voor de leerlingen! De één stapt, na heel bescheiden geklopt te hebben op de (open!) deur mijn kantoor voorzichtig en behoedzaam binnen, de ander stormt net niet mijn comfortzone binnen om enthousiast iets mee te delen! Geweldig, hoe open en spontaan kinderen kunnen zijn! Kunnen wij als volwassenen nog een voorbeeld aan nemen. Gisteren wederom een leerzame MLE dag mogen beleven samen met mijn studiegenoten. De diversiteit aan gastdocenten maken een studiedag vaak tot een leerfeestje zonder weerga! Gedane uitspraken over allerlei leertheorieën triggeren mij enorm en laten mij als schoolleider nadenken over mijn eigen werksituatie. Mooi ook om te horen en te zien wat dit met andere studiegenoten doet. Op zoek naar kennis en vaardigheden om jezelf te blijven ontwikkelen. Al luisterend naar het verhaal over 'onderzoek doen' kwam ik er al snel achter dat dit voor mij nog een hele kluif gaat worden. Een probleemstelling binnen de organisatie is snel te onderkennen, maar hier een juiste onderzoeksvraag bij vinden in combinatie met het juiste instrument zal nog een aardige zoektocht gaan worden. Zakelijk schrijven, zuiver, zo objectief mogelijk waarbij interpretaties uit den boze zijn. Ik ben juist een liefhebber van creatief schrijven, boordevol interpretaties, veronderstellingen en aannames... Wordt dus nog een interessante uitdaging! Eerst maar even mij gaan verdiepen in enkele aangereikte onderwijsmodellen. Wat zie ik hiervan terug op mijn eigen school en wat kan ik ermee? Diverse gedachten dwarrelen door mijn hoofd en ik staar nu naar de open deur van mijn kantoor. Zie je wel! Ik heb helemaal geen 'niet storen' bordje nodig. Terwijl ik dit schrijf zijn er al enkele collega's langs geweest. Laten we het maar zo houden want daar voel ik mij als schoolleider nu eenmaal het prettigst bij! Even kijken, ga ik hierna vandaag nog iets ondernemen, beheren, begeleiden of onderwijskundig leiden? Ik kies in alle wijsheid voor het laatste nu....