Kledingstuk voor op je hoofd (vaak met een rand)

De gekleurde hoeden van Bono. Voor iedereen beschikbaar en toepasbaar. De theorie van deze hoedjesman integreert mij enorm. Los van het feit dat ik graag de wereld wil aanschouwen door een gekleurde bril. Betekenis geven aan kleuren. Al decennia lang ontwerpt en bedenkt de mensheid allerlei theorieën over het begrip kleur. Gekoppeld aan de vaardigheden/kwaliteiten of emoties van ieder individu of groep. De definitie van kleuren herbergt vele invalshoeken. De wonderbaarlijke wereld in al haar pracht en praal. Door kleuren omringd met even zoveel gevoelens en emoties. De zwart-wit lezers onder u worden niet koud of warm van genoemde omschrijving. Feiten tellen en niks anders dan dat. Wit is de kleur van neutraliteit. Cijfers, feiten en informatie in zijn puurste vorm. Geheel objectief waargenomen. 'Tis zoals het tis' zou een welkome aanvulling zijn op het carnavaleske thema van de jaarlijkse witte hoedjesparade deze maand.

Hoe anders vergaat het in 'de rode Hoed'? Het bekendste debatcentrum in Amsterdam dat al 25 jaar het toneel vormt van verhitte debatten boordevol emoties, gevoelens, meningen en inzichten. Witte rook zie je hier niet zo snel uit genoemd gebouw zien opstijgen. Daar moet je toch echt voor naar Vaticaanstad. De rode hoeden betogen passioneel hun betrokkenheid en mening en willen maar al te graag hebben dat je ook een dergelijk gekleurd hoedje opzet. Van monoloog naar dialoog, van één richting naar een debat met een wirwar van meningen en opvattingen.

Kansen genoeg zou je zo zeggen. De koperen ploert doemt op aan de donkere horizon. Het gele zonnelicht verwarmt de aarde en geeft al het leven op aarde weer kleur. Het gele hoedje ziet volop mogelijkheden, denkt in kansen, brengt prille ideeën in en onderzoekt verdere mogelijkheden om tot de best mogelijke oplossing te komen. Het bierglas is met carnaval half vol en niet half leeg! (Sorry Horeca Nederland!)

Na een dagje hossen, zweten en drinken valt de duisternis in. Het wordt donker en de kleur zwart neemt zienderogen de regie over. Het zwartkijken vangt aan en de risico's worden zichtbaar. Hoe negatief kan een mens zijn of worden? Er gaat veel fout of verkeerd op de werkvloer. Waar mensen werken worden fouten gemaakt en iedere moeder vertelt tegen haar eigen kind dat je van fouten kunt leren. Dit heb je nodig als mens om te groeien, niemand is volmaakt. De zwarte hoed is dus onherroepelijk nodig ter aanvulling op de brede kijk naar een situatie. Wie kent filmheld Zorro niet uit de jaren 20 van de vorige eeuw? Strijdend tegen al het onrecht. De kleur zwart flonkerde als nooit tevoren! Provocerend naar zijn tegenstanders zou een groene hoed voor hem ook niet misstaan hebben.

Groen staat voor nieuw leven, nieuwe ideeën, zoeken naar alternatieven. Veel creatief denken met als motto; 'Niets is gek genoeg'! Lekker provoceren dus. Kijkend naar al die politieke partijen (landelijk/regionaal), met al hun groene logo's vraag ik mij oprecht af hoe nieuw al hun ideeën en opvattingen zijn. Sorry, ik heb mijn zwart hoedje nog op! Groene denkers in het team zorgen voor nieuwe invalshoeken om een onderwerp anders te benaderen. De pioniers in onderwijsland hebben vast en zeker vaak een groen hoedje op, kan niet missen!

En hebben we nu nog een kleur in de aanbieding? Jazeker! De blauwe hoed overziet het strijdtoneel vanuit een helikopterview. Denkt over het denken en dirigeert zijn/haar manschappen op transparante wijze naar de juiste richting. Problemen worden feilloos gedefinieerd en gefileerd. Boter bij de (blauwe) vis dus! Niet wachten maar doorpakken. Herman van Veen schreef er ooit een passend liedje over. (iets over opzij en haast) Vragen worden opnieuw geformuleerd om het denkproces op allerlei niveaus te stimuleren. De meeste schoolleiders zijn vast zeer vertrouwd met dit blauwe hoedje. Vooraan hossend in de polonaise en alvast 2 stappen vooruit denkend om ervoor te zorgen dat de hele stoet aan (al dan niet dronken) volgers strategisch niet vast komen te lopen. Zou zonde zijn van de feestvreugde....

Resumé levert deze hoedenparade het volgende op: Mijn lateraal denkniveau wordt door de keuze van deze hoeden zeker positief beïnvloed. Meer bewustwording van de problematiek, een bredere kijk hierop. Voordeel is zeker dat de theorie van Bono makkelijk inzetbaar is. Daarnaast herken ik als schoolleider ook beter de andere collega's met hun sterke voorkeuren voor een bepaalde hoed. Door samen heel bewust diverse kleuren op te zetten wordt een probleem pas echt een uitdaging!

Welke kleur hoed mijn sterke voorkeur heeft? Als je mij wat beter kent zal het antwoord hierop niet zo moeilijk te raden zijn! Oh ja, na het lezen van de zeer interessante blog van collega Teun schoot mij iets te binnen. Hoe zou het zijn als je bij elke eedaflegging een andere kleur hoed opzet? Dit kan de discussie over 'de eed' zeker meer diepgang geven. Dat zweer en beloof ik je! :) #Alaaf!

Met hoofd, HART en handen!

Theory U

Het gevonden beeld op de campus van de TU is treffend als ik de vergelijking maak met de aangereikte theory U. De afkorting TU rechtsonder het beeld is een detail. Het beeld laat zien dat hoofd, hart en handen ertoe doen. Zelfs in letterlijke zin. Deze organische manier van denken komt van binnenuit bij alle betrokkenen. De intrinsieke motivatie om via een open mind, -heart en - will te komen tot een wezenlijke verandering vanuit jezelf. De koppeling met mijn onderzoek is die van systeem denken naar systematisch denken. Een stap verder dus in het denkproces. Het maakt mij als schoolleider bewust van het feit dat 'het zijn' van elk kind op school ook de nodige aandacht moet verdienen. Aan dit aspect wordt niet altijd zichtbaar gewerkt. De gevaren die om de hoek liggen zijn zeker herkenbaar: oordelen en bekritiseren, cynisch zijn en afstand houden, vanuit angst acteren en je hart niet volgen. Negatieve gevoelens en gedachtes dus om je ware ik  niet altijd naar boven te halen. Het toepassen van Theory U in de praktijk is vanuit de positieve psychologie bezien een innovatieve stroming die uitgaat van de mensen zelf. Mijn positieve kijk op de wereld om mij heen kan ik versterken door ook de innerlijke krachten aan te boren bij mijn collega's. Deze bewustwording geeft mij een nieuw inzicht. Niet altijd meteen uitgaan van eigen praktische oplossingen maar durven loslaten. Durven om te dromen en geloven in het stipje op de horizon. Onmogelijkheden opzoeken die wellicht mijn denkproces in menig aspect kan veranderen. Om de cirkel rond te maken: ook in de technologische wereld gelooft men nu nog in het onmogelijke. De drang om een (kunst)hart te ontwikkelen wat zichzelf beter kan maken. De weg naar dit doel geeft ongetwijfeld nieuwe inzichten en mogelijkheden. Ook al wordt dit doel misschien nooit behaald, de resultaten van dit denkproces levert nieuwe technologische ideeën en opvattingen op die betekenisvol (kunnen) zijn voor de toekomst. Ook in het onderwijs kan het loslaten van bestaande structuren en denkpatronen, het inzicht op leerstijlen, ontplooiing, skills en vaardigheden veranderen voor alle betrokkenen. Stoppen met oordelen dus, maar eerst luisteren, kijken en voelen! Stel jezelf kwetsbaar op en toon empathie in de ander. Er zal een nieuwe wereld voor je open gaan... :)

Noviteit

Vanavond heeft een collega samen met een gescheiden ouder een noviteit bedacht om in gesprek te gaan bij de rapportbespreking. Wat wil het geval? De afstand tussen beide gescheiden ouders is ongeveer 2 uur rijden. Tel erbij op dat je ook weer huiswaarts keert dan komt de teller te staan op 4 uur. Zet dit af tegen het feit dat het hier om een 10-minutengesprek gaat, dan kun je je bedenken dat de bewuste ouder verstek laat gaan.

Hoe heeft mijn collega dit opgelost samen met de ouder die wel in de buurt woont van de school? De smartphone van de betreffende ouder is erbij gehaald en strategisch weggezet om een juist beeld van beide aanwezigen in het leslokaal te krijgen. Via facetime was er een rechtstreeks contact mogelijk en konden beide ouders samen met de collega de dialoog aangaan.

Briljante vondst derhalve en zeker de moeite waard om bij gescheiden ouders op afstand te gaan gebruiken! Dit wilde ik even met jullie delen.

Leithwood

       De schooleider fungeert als rolmodel in lijn met de waarden en doelen van de school

Providing an appropriate model. Effective school leaders set examples for staff and others to follow that are

consistent with the school’s values and goals. By modelling desired dispositions and actions, leaders enhance others’ beliefs about their own capacities and their enthusiasm for change.

Leithwood 2003

Vol inspiratie verlaten wij de eerste MLE studiedag van leerlijn 4 (mensen ontwikkelen) en sluiten af met de volgende opbrengst:

Enige discrepantie met de aangeboden leertheorie is zichtbaar. Voor alle duidelijkheid: een geheel op eigen kosten te verwijderen wielklem is ons bespaard gebleven. Overigens, ik zat zelf niet achter het stuur en heb mijn chauffeur S.S. die bewuste ochtend nog gewezen op het strenge parkeerbeleid van Fontys. (waarvan akte)

De moraal van dit verhaal: Een schoolleider dient te allen tijde bewust te zijn van zijn rolmodel!
Met dit in ons achterhoofd hebbende keerden wij geheel foutloos conform de huidige opgestelde verkeersregels anno 2014 huiswaarts richting Oosterhout.

Hallo MLE wereld!

De afgelopen 7 weken zijn op de werkvloer zeer intensief geweest. (Zie probleemanalyse en plan van aanpak in de dropbox, mapje evidence leerlijn 3) De studie dus op een zeer laag pitje gezet en low profile de zaken tijdelijk geparkeerd. Aangezien ik nu weer in de mogelijkheid ben om de MLE opleiding te omarmen open ik niets vermoedend de blogpagina van inie minie. (Beelden uit Sesamstraat doemen op in mijn hoofd) Ik scan globaal de inhoud en zie tot mijn schrik dat ik bijna uit de top tien gegooid ben van de bloggende medestudenten om verse inhoud te geven aan mijn eigen blogervaringen. Ik word even stil als ik zie dat het al een maand geleden is dat ik enig teken van  MLE leven heb gegeven. Een week niet geblogd is een maand niet geleefd. Oei, dan zou ik als schoolleider nu al in staat van ontbinding zijn.... :( Maar, niet getreurd. Ik lees dat Leithwood (2003) in zijn pleidooi over de rol van de schoolleider in relatie tot mensen ontwikkelen, schrijft dat het geven van individuele en collectieve ondersteuning een belangrijke voorwaarde is. Evidence verzameld voor het feit dat ik alle dagen aanwezig ben geweest op school in deze ietwat hectische tijd. (plastisch uitgedrukt) Mijn aanwezigheid is dus zeker legitiem geweest. Mijn divergente geest zegt mij het volgende: Een maand niet geblogd, dat zijn 4 weken, of 31 dagen (oktober) of 744 uur of 44.640 minuten of 2.678.400 tellen. Jeetje, nu wordt het geheel wel enorm zeg! Even in perspectief plaatsen: Een man wordt gemiddeld 75 jaar oud. Dit zijn omgerekend 2.410.560.000 tellen. Procentueel heb ik dus nu 0,1 % niet geblogd in mijn leven. Mijn convergente geest stelt mij nu weer gerust. Het leed valt te overzien. Kijkend naar de blogpagina van MLE valt mij op dat de maker ervan nogal wat psychologische trucjes heeft toegepast voor de gebruikers. Het begint al met de teller links bovenaan die aangeeft dat er inmiddels al 14.190 bezoekjes zijn geregistreerd. Die nu roept naar mij: "Hoeveel keer hiervan komen voor jouw rekening?"  Euh... Als je dit nu afzet tegen de huidige 13 deelnemers, dan kom je toch op een respectabel aantal keer. (Stiekem eigenlijk best wel veel, niet dan?) Ook de positie van de blogs bij de studenten geeft veel aan. Met een nieuwe blog sta je meteen bovenaan de lijst. Dat voelt goed en maakt je trots. ik zie dan ook regelmatig een enkele MLE student met de borst vooruit de Fontys academie verlaten. Even geblogd tussen de boeiende aangeboden leerstof en voila! Je staat weer bovenaan. De exacte plaats binnen het geheel doet er gewoon toe en zeg je onbewust: "Kijk, ik ben gewoon zeer actief!" Het plaatsen in tijd onder elke blogdeelnemer geeft ook de nodige stress. Hoe langer het duurt om iets vers te plaatsen, hoe duidelijker wordt het dat je de blog echt niet meer aanraakt. Minuten worden uren, uren worden dagen en dagen worden maanden en maanden worden jaren... Pure psychologie dus en om dit te voorkomen is het noodzakelijk om tot actie over te gaan. Slimme zet van de maker! Ik zou eigenlijk wel eens willen weten wie nu mijn blogs leest en hoeveel mensen dit zijn. Misschien kan de maker van de MLE blog ook een tellertje per deelnemer aanmaken, en helemaal mooi, ook de naam van de bezoeker vermelden. Over psychologie gesproken: wedden dat nu elke deelnemer alle blogs gaat doornemen. Niemand die de schijn tegen wil hebben om niet geïnteresseerd te zijn in de ander. Kunnen we meteen ook zien of de MLE docenten dit ook doen. Genoeg voordelen dus. Ik verlaat mijn divergente gedachte weer en vlieg naar de dropbox om te gaan werken aan de afronding van de opdrachten van Adriaan. ik zie zijn formatieve feedback op mijn selfassessment en constateer dat er nog zeker werk aan de winkel is. Geen onhaalbare kaart, de komende avonden ga ik dit verder afronden om alles 'Mellemaproof' te maken. Eerlijk gezegd, zijn lessen en wijze woorden hebben mij regelmatig aan het denken gezet over van alles en nog wat. Een leerlijn die ik zeker als waardevol heb beschouwd. Voor wat betreft mijn onderzoek zoek ik nog naar een juiste aanpassing van mijn theoretisch kader.(Ook nog voor leerlijn 2) De stappen van systeemdenken zijn concreet uitgevoerd. De uitwerking vergt nog zeker heel veel tijd. Kijkend naar leerlijn 4 maakt mijn onderwijshart een sprongetje. Mijn voorliefde voor het divergente denken komt in deze leerlijn zeker aan zijn trekken! De prezi over mensen ontwikkelen, de dialogen, de webinar en de creatieve werkvormen zien er veelbelovend uit. Interessante kost dus en zeker aan mij besteed dit onderwerp. Nu is het echter weer tijd om evidence te gaan verzamelen voor al die prestatie indicatoren waaraan voldaan moet worden. Ik begin mijn zoektocht gewoon op de blogpagina van MLE. Want eerlijk is eerlijk, deze staat boordevol nuttige en praktische informatie, zowel in beeld als geluid. Je kunt terugzoeken tot het oneindige om zaken te achterhalen, verifiëren of zomaar te zoeken naar bruikbare informatie voor elke schoolleider in ontwikkeling. Hulde dus aan de maker van deze blogpagina. De bewijslast ligt zo voor het oprapen derhalve. De cirkel is weer rond en na een intensief inie minie rondje sluit ik tevreden weer genoemde blogpagina. Genoeg MLE voor vandaag. Er staan nog wat schoolse zaken te wachten om uit te werken. Het werk houdt niet op na schooltijd. Maar ach, het gegeven dat ik weer bovenaan de lijst van de studentenblogs sta op deze kleurrijke MLE blogpagina, maakt mijn dag weer goed. Voor hoe lang? Wie weet leest een collega schoolleider mijn blog binnenkort en zoekt hierna snel naar zijn of haar digitale pen om de competitie(blog)drift weer nieuw leven in te blazen!

Verbinding van kennisdialoog naar interventie!

Vanmiddag gelijk na leerlijn 3-8 met gezwinde spoed naar Marcoen gereden. De eerste interventie voor mijn onderzoek stond immers in de startblokken. De komende weken zullen er 6 stappen worden genomen samen met 4 MT leden en 1 collega die dit jaar ons team komt versterken. Even omschakelen dus, maar... De gehouden kennisdialoog stond al in het teken van hetzelfde onderwerp; systeemdenken. Mooi dus om deze verbinding van kennisdialoog naar interventie te maken op dezelfde dag! Het werd een bijzonder uurtje met veel ervaringen en belevingen van de deelnemers. Centraal stond het pedagogisch klimaat op Marcoen. Een geslaagde stap derhalve. Vrijdagmiddag wordt stap 2 gemaakt. Ik ben benieuwd! ;)

Kennisdialoog (2)