Less is more!

De kunst van het weglaten is een vak apart! Zeker als je geneigd bent om, zoals ik, veel woorden te gebruiken op schrift alswel in woord. De zorgvuldig gekozen woorden bij onderdeel B (het praktijk gerichte onderzoek)dienen vrij van plagiaat te zijn, weerlegd in een logische redeneerlijn. Zuiver, zakelijk en to the point. Geen prietpraat, of zwabberende persoonlijke beweringen die geënt zijn op toevallig vernomen geruchten in onderwijsland. Niets van dit alles. Het gaat hier om een objectieve beschrijving van een zelf aangedragen probleemstelling in relatie tot een eigen ontworpen onderzoeksvraag. De bouwstenen van het organisatiemodel van Knoster zijn op zich genomen helder en seperaat te onderscheiden. Echter... Bij het schrijven van mijn onderdeel B, ervaar ik steeds meer verbindingen, invloeden en samenhang. De ene bouwsteen grijpt over in de ander en vica versa. In mijn redeneerlijn heb ik in mijn enthousiasme veel (lees een hele hoop!) concepten benoemd en beschreven. Tevergeefs speurend naar een wetenschappelijke onderbouwing middels literatuurverwijzingen om mijn beweringen kracht bij te zetten. Ik typ er vrolijk op los maar merk steeds meer dat ik teveel zijpaden betreed en afslagen mis om beknopt te kunnen blijven bij dit onderwerp. De feedback van vakdocent Henderijn heeft mij zeker op weg geholpen. Voorzichtig gaf zij aan dat er wellicht teveel concepten uitgewerkt zijn door mij. Verplicht keuzes maken dus, iets wat ik niet zo graag doe... Ik worstel met de tekst, schrap, voeg toe, schrap weer, worstel weer en denk veel na. Op de één of andere manier krijg ik nog niet de gewenste inhoud op papier. Een nieuw fenomeen voor mij. Ik kan in knowtime ellenlange teksten produceren met veel creatieve kwinkslagen, doordrenkt met bochtige (bij)zinnen die uiteindelijk allemaal samenkomen in een logisch verband. Schrijven is leuk en voel mij dan ook als een vis in het water als er weer 'iets bijzonders'op papier gezet moet worden. Van journalist tot schrijver worden, dat is waar ik van droomde als kleine jongen. Verwonderend kijkend naar de wereld om mij heen. Mijn kracht is tevens mijn grootste blokkade! (Lees valkuil) Ik gebruik mijn andere kwaliteit: nuchter zaken in perspectief plaatsen en besef dat ik deze tak van sport langzaamaan moet gaan leren beheersen. Het tijdsaspect wordt de grootste tegenstander voor mij. Hoewel? Als de druk op mij wordt opgehoogd, presteer ik juist steeds beter. De bedreiging dus omgezet in een kans, zo ben ik dan ook wel weer. Onderdeel B van de paper heeft nog (lang) niet de gewenste inhoud gekregen die ik mij vooraf gewenst had. Mijn praktische instelling (te weinig theorie aan de praktijk koppelen) in combinatie met mijn creatieve schrijfstijl zijn de grootste boosdoeners. Veel blijven oefenen dus en stapje voor stapje naar de gewenste finishlijn schuivelen, stappen, strompelen of... huppelen! Ik heb nog even de tijd en besef dat dit allemaal bij het leerproces hoort. Morgenmiddag hoop ik weer gerichte feedback te krijgen op al mijn vragen. Leuk om mijn studiegenoten weer te ontmoeten, dat is zeker!:) Ook dat inspireert mijn leerproces in hoge mate!

Link (in al zijn facetten)

Ik krijg het maar niet voor elkaar om een werkend linkje (met de nadruk op werkend) te plaatsen op mijn blog. Mijn ICT vaardigheden zijn dusdanig begrensd en afgekaderd dat ik mij in dergelijke situaties vrij snel bij de situatie neerleg. Prutsen, aanrommelen en in het luchtledige zomaar wat digitale dingen doen is niet aan mij besteed. Zonde van mijn kostbare tijd immers. Ik zal dit dus op een andere logische manier moeten oplossen. Als een goed MLE student betaamd heb ik als eerste de definitie opgezocht van het begrip/concept 'Link'. Het alom gerespecteerde Van Dale Woordenboek gaf mij hierin meer inzicht: 1link (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord) 1:slim, gewiekst 2:riskant, gevaarlijk: linke soep een riskant zaakje 3:kwaad, boos 2link (de; m; meervoud: links) 1: schakel, verbinding 2:(computer) mogelijkheid om met één keer klikken naar een andere locatie (op een cd-rom, op internet) te gaan lin·ken (linkte, heeft gelinkt) 1verbinden Divergent en conceptueel denken is bij de MLE opleiding een vereiste. Het relationeel verbanden leggen met bestaande concepten en hieruit onderliggende concepten filteren en toepasbaar laten woorden bij een probleemstelling. ik neem de proef op de som en koppel 2link aan definitie 2. Het gaat hier tenslotte om mijn digitale vaardigheden. Vervolgens koppel ik 1link aan definitie 3 en volia: mijn gemoedstoestand heb ik geverifieerd! Tenslotte gaat het om de oplossing van de probleemstelling en daarom koppel ik 2link definitie 2 aan 1link definitie 1. Maak ik dit voor mij zelf inzichtelijk (waar ook het probleem zit!) dan kom ik tot de conclusie dat ik dit technische probleempje oplos door een expert in te schakelen. Gezien de kwaliteiten van de huidige MLE studentengroep moet dit geen probleem vormen. Weer wat geleerd! :)Aanstaande dinsdag maar eens te rade gaan bij een excellerende student op ICT gebied.Eigenlijk zit de wereld niet zo ingewikkeld in elkaar dan wij denken. Wij maken het soms zo moeilijk voor ons zelf. Leren kun je namelijk niet alleen. oh ja, mijn stappenplan/redeneerlijn (in concept) kunnen de MLE studenten vinden in mijn dropbox, mapje onderzoek. Peerfeedback is altijd prettig. (lees uitnodiging)

linkjes gedachtenlijn paper

https://www.dropbox.com/s/9i0z8he0iw558ad/Voorstudie%20uitwerking%20onderzoeksvraag.docx?m https://www.dropbox.com/s/90bqees055ou9c9/Onderzoeksbijeenkomst%205%20november%202013.docx?m https://www.dropbox.com/s/p7q00v7b9xr5sf1/Redeneerlijn%20paper%20MLE%201%20Leerlijn%20i.docx?m https://www.dropbox.com/s/alxvy9u8ldup3hp/EducationalEntrepreneurship%20%281%29.pdf?m https://www.dropbox.com/s/v82pb9ua6qvbc4o/teacher_education_for_entrepreneurship_final_report_en.pdf?m

Hoezo druk?

je hebt wel eens van die weken waarvan je achteraf zegt: " Ik heb eigenlijk best wel een beetje erg veel gedaan de afgelopen dagen!" Rennen, vliegen, duikelen, vallen en weer opstaan. Van hot naar her, van het kastje naar de muur en weer terug. De diversiteit aan opdrachten en taken is enorm dan en de samenhang hiervan allerminst te doorgronden. Alles op een rijtje inzichtelijk houden en blijven zien wat je precies doet vraagt dan iets meer dan een gemiddelde inspanning. Maar... Is tevens weer de uitdaging om dit voor elkaar te krijgen! Zie de kansen en zorg dat het glas 'half vol' blijft, toch? Mijn studeerambitie derhalve deze week tijdelijk op een laag (studeer)pitje gezet, low profile even geparkeerd op mijn bucketlist. Hoewel? Afgelopen maandag 'even' naar het Fontysgebouw gestiefeld. (nadat ik natuurlijk mijn bolide verderop netjes geparkeerd had na een rit van 54 kilometer) Ik was daar vanwege mijn deelname aan de GOC voor MLE/MLI. Het werd een zinvol samenzijn met Audrey en Anita. En dus, mijn maatschappelijke taak in deze weer volbracht! Er gewoon ZIJN voor de medestudenten en mijzelf natuurlijk niet te vergeten! Aan alles merk je dat de betrokken docenten/begeleiders van de leerlijnen MLE/MLI open staan voor feedback en stappen zetten op innovatief gebied zeker niet schuwen. Mooi bruggetje trouwens naar mijn gedachtenlijn (ruwe versie) voor de paper! Ondanks alle drukte het één en ander proberen te verwoorden. Op welke manier leer ik nu zelf eigenlijk als schoolleider? Langzaamaan besef ik steeds meer dat de waarde van de (studie)gesprekken met mijn MLE medestudenten/docenten steeds groter wordt. Ik leer stiekem ongemerkt een heleboel terwijl mijn mentaal model aangeeft dat je hiervoor een boek moet pakken en al lezende tot bepaalde inzichten moet komen. Uiteraard in in een stille rustige omgeving. Niets blijkt minder waar te zijn! Je hebt namelijk de ander nodig om tot leren te komen. Een waarheid als een (studie)koe derhalve!

Onderwijsentrepreneur

"De ondernemende onderwijsondernemer (lees onderwijsentrepreneur) heeft één begrip diep verankerd in zijn mentaal model: "Verandering" Met een eindeloos engelengeduld koerst hij/zij af op het gewenste veranderresultaat. Passie, doelgerichtheid, zelfvertrouwen,volhardendheid, risico's incalculerend en een lange adem zijn hierbij essentieel om de genoemde duurzame verandering realiteit te laten worden." De inhoud van het wetenschappelijk artikel 'Educational Entrepreneurship' is boeiend om te lezen en geeft meer inzicht in het gedachtengoed van de onderwijsentrepreneur. Ik zoek al langer naar een geschikte toepasbare onderzoeksvraag bij deze materie. De schoolleider als ondernemende onderwijsondernemer, dat klinkt mij als muziek in de oren! Maar die duurzaamheid... Daar kan ik nog veel van opsteken. Korte tijdelijke veranderingen (lees samenwerkingsverbanden) zijn er volop door mij geïnitieerd. Een duurzame verandering verankeren in een schoolsysteem is een ander verhaal. Nog genoeg te leren dus! :) Even denk ik met genoegen terug aan afgelopen vrijdag. De gehouden studiedag van de Avans Magistrumgroep 2003-2005 in Burgh Haamstede. Human Dynamics was het onderwerp. Een actrice complementeerde de inhoud door realistisch rollen neer te zetten in allerlei aangedragen gesprekssituaties. Erg leerzaam! Al 8 jaar wordt er onafgebroken een terugkomdag georganiseerd door de studenten zelf. De helft van deze studiegroep komt jaarlijks terug en al 10 jaar lang heeft deze groep contact met elkaar. Intervisie is in een subgroep (waaraan ik ook deelneem) een vast onderdeel een paar keer per jaar. Op een wisselende locatie bij één van de Magistrumcollega's. Werkbezoeken waar je iedere keer weer veel energie van krijgt! De link naar de gedragskenmerken van een onderwijsentrepreneur is snel gelegd richting genoemde Magistrumgroep. Al jaren geloven deze deelnemers in het feit dat dit soort activiteiten er echt toe doen. Duurzaam elkaar ontmoeten levert veel input, energie maar ook inspiratie en gezelligheid op. Het is de jaarlijkse terugkomstudiedag waar elke betrokkene reikhalzend naar uitkijkt. De overvolle agenda's worden dan als vanzelfsprekend geblokt in de wetenschap dat genoemde dag jouw inzichten op de onderwijswereld verandert. Een traditie om in ere te houden! Het levert zoveel op. En tsja, je moet er zelf wel moeite voor blijven doen. Maar dat doet een onderwijsentrepreneur ook in de wetenschap dat een gewenste verandering tenslotte bij jezelf begint. Mijn zoektocht naar het juist formuleren van een onderzoeksvraag is nog lang niet afgelopen. Focus en doel doemen op aan de onderzoekshorizon. Voor nu vind ik het wel welletjes. Genoeg gedaan de afgelopen tijd en mijn motto is niet voor niets: "Morgen is er weer een dag!" :)

Appels met peren vergelijken?

De schoolleider als ondernemer. Een rol die zeker bij mij past. Ik zoek naar mogelijkheden om samenwerkingsverbanden aan te gaan met diverse partners buiten het onderwijsveld. Kan erg genieten van projecten die succesvol zijn. Met bovenmatige interesse kijk ik naar succesvolle commerciële bedrijven. Hoe krijgen zij het toch voor elkaar om succesvol te zijn en te blijven? Dit intrigeert mij enorm en besef dat ik als schoolleider ook een wezenlijke rol speel om de school naar een hoger (professioneel) niveau te tillen. Innovatief zijn betekent per definitie niet dat je zelf voortdurend het wiel moet uitvinden. Ik ben van mening dat succesfactoren ook simpelweg te vinden zijn in de directe omgeving. Goed je ogen en oren openhouden en kijken of iets bruikbaar is voor de eigen organisatie. Kun je je als non-profit organisatie conformeren aan commerciële uitgangspunten om het onderwijs sterker te maken? Wat kun je leren van commerciële bedrijven en wat is hier bruikbaar van? Ik heb hier echter nooit gedegen onderzoek naar gedaan. Deze week heb ik bij een gezinsuitstapje aan 'KidZcity' in Utrecht een ondernemersbril opgezet en een vergelijking trachten te maken met mijn eigen school. Het werd een interessante zoektocht voor mij. Geïnteresseerde medestudenten vinden deze voorstudie in de MLE dropbox van mij. (mapje onderzoek) Ik wil deze voorstudie gaan koppelen aan een onderzoeksvraag en passende reviews. Uiteraard moet deze onderzoeksvraag verfijnd en verkleind worden. Met het uiteindelijke resultaat wil ik mijzelf in de rol van ondernemer verder praktisch ontwikkelen. Marcoen moet hier de vruchten van gaan plukken! Verder deze ochtend mij verdiept in diverse OESO scenario's en de materie op mij laten inwerken. Wat betekent dit voor mij als schoolleider en wat staat het onderwijs eigenlijk te wachten de komende 20 jaren? Ik ben er nog niet aan uit en leg deze puzzel nog even opzij. Duurzaamheid, trends en allerlei mogelijkheden om de leerKRACHT beter te laten worden. Een principe waar ik zeker voorstander van ben. Maar.... Dit betekent voor mij als schoolleider ook het nodige! "Kom dus uit die luie stoel directeur en ga met gezwinde spoed aan de slag!" Hoezo lui? ik kan een glimlach niet onderdrukken. Wat heb ik toch een prachtig beroep! Iedere dag staan de uitdagingen voor mij in de rij. Ik kan er maar geen genoeg van krijgen en stroop mijn mouwen nog maar eens op. (Ook tijdens mijn herfstvakantie!:)

Niet storen!

Wanneer en waarom wil een schoolleider eigenlijk niet gestoord worden? Tsja, ik kan meteen wel wat oplepelen zonder hier lang over na te hoeven denken. In alle rust je gedachten ordenen op zoek naar een zuivere, objectieve onderzoeksvraag zonder al te veel interpretaties. MLE zit al duidelijk in mijn systeem merk ik... Of een ingewikkeld beleidsstuk fabriceren waarvan de inhoud nog net leesbaar is voor een professional. Roostertjes opstellen voor klassenbezoeken & evaluaties bijvoorbeeld. De factor tijd is hierbij van levensbelang. Over tijd gesproken, hoeveel tijd ben ik als schoolleider kwijt als ik met mensen in gesprek ga? Van begeleider, naar beheerder, via de ondernemer terug naar de onderwijskundig leider. En voila! De cirkel is weer rond. Kun je alleen weer in discussie gaan over de hoeveelheid tijd die je stopt bij de diverse rollen. Daar zijn de geleerden het nog niet helemaal over eens met elkaar, heb ik gisteren geleerd. Hoe houdbaar is een gemaakte afspraak eigenlijk? Ik blader door mijn statige dikke paarskleurige schoolleidersagenda en constateer dat er deze week nog veel gepraat moet worden. En toch.... Ondanks de vele 'laat mij nu maar even met rust!' momenten, heb ik echt geen behoeft aan een 'niet storen' bordje op mijn deur. Ik wil er namelijk gewoon ZIJN voor alle mensen. En dat is echt af en toe bepaald geen sinecure! Altijd en overal bereikbaar zijn onder kantooruren, is een ware uitdaging! Maar... Het past wel helemaal bij mij als persoon. Kwestie van schakelen en flexibel kunnen en willen zijn. Ik hou namelijk helemaal niet van gesloten deuren, geen ramen en mensen die zich op één of andere manier verstoppen in een gebouw. Laat mij als schoolleider maar lekker zichtbaar zijn en vooral toegankelijk. Ook voor de leerlingen! De één stapt, na heel bescheiden geklopt te hebben op de (open!) deur mijn kantoor voorzichtig en behoedzaam binnen, de ander stormt net niet mijn comfortzone binnen om enthousiast iets mee te delen! Geweldig, hoe open en spontaan kinderen kunnen zijn! Kunnen wij als volwassenen nog een voorbeeld aan nemen. Gisteren wederom een leerzame MLE dag mogen beleven samen met mijn studiegenoten. De diversiteit aan gastdocenten maken een studiedag vaak tot een leerfeestje zonder weerga! Gedane uitspraken over allerlei leertheorieën triggeren mij enorm en laten mij als schoolleider nadenken over mijn eigen werksituatie. Mooi ook om te horen en te zien wat dit met andere studiegenoten doet. Op zoek naar kennis en vaardigheden om jezelf te blijven ontwikkelen. Al luisterend naar het verhaal over 'onderzoek doen' kwam ik er al snel achter dat dit voor mij nog een hele kluif gaat worden. Een probleemstelling binnen de organisatie is snel te onderkennen, maar hier een juiste onderzoeksvraag bij vinden in combinatie met het juiste instrument zal nog een aardige zoektocht gaan worden. Zakelijk schrijven, zuiver, zo objectief mogelijk waarbij interpretaties uit den boze zijn. Ik ben juist een liefhebber van creatief schrijven, boordevol interpretaties, veronderstellingen en aannames... Wordt dus nog een interessante uitdaging! Eerst maar even mij gaan verdiepen in enkele aangereikte onderwijsmodellen. Wat zie ik hiervan terug op mijn eigen school en wat kan ik ermee? Diverse gedachten dwarrelen door mijn hoofd en ik staar nu naar de open deur van mijn kantoor. Zie je wel! Ik heb helemaal geen 'niet storen' bordje nodig. Terwijl ik dit schrijf zijn er al enkele collega's langs geweest. Laten we het maar zo houden want daar voel ik mij als schoolleider nu eenmaal het prettigst bij! Even kijken, ga ik hierna vandaag nog iets ondernemen, beheren, begeleiden of onderwijskundig leiden? Ik kies in alle wijsheid voor het laatste nu....

Chaos!

Hoeveel is het waard om 120 kilometer op en neer te rijden voor een half uurgesprek? In eerste instantie zou ik zeggen: das wel heel veel benzine en tijd voor een gesprekje! Op deze zonnige zelfstudiedag rij ik eerst langs de Rietgors om mijn studiemaatje Sebastiaan (Spitje) op te halen. En dan is binnenkomen in een gebouw met diverse organisaties een hele uitdaging. De bellen en namen flitsen aan mij voorbij. Trek vervolgens wanhopig aan ieder belletje maar de verwachte reactie blijft uit. Ik zie een camara hangen en vraag mij oprecht af of mijn stoere zonnebril iets teveel afschrikt om mij binnen te laten... Veiligheid staat immers voorop. Een gedienstige collega van de Rietgors die aan komt lopen laat mij, na de gezonde achterdocht vragen van wie ik eigenlijk ben en wat ik hier zoek?, binnen en leidt mij naar de residentie van mijn collega. Een riant kantoor is zijn onderkomen met als uitzicht alle landen van de wereld. (behang) Ik zou als schoolleider alleen maar gaan dagdromen als ik al die mooie plekjes op ons wereldbolletje voortdurend zou zien, maar dit terzijde. Fris en fruitig stapt mijn studiemaatje Sebastiaan (Spitje)vervolgens mijn Zafira in zodat we naar 'good old' Eindhoven kunnen afreizen. Onderweg hebben wij de spreekwoordelijke 'Delta-koetjes' de revue laten passeren. Mooi altijd om van elkaar te horen hoe wij nu als schoolleiders in ons vak staanen bezig zijn met heel veel dingen.(lees problemen) Je kunt dit zien als een soort reflectie/intervisiemomenten, waardevol en leuk om te voeren. Op tijd komen we aan bij het Fontysgebouw en mijn parkeerpas (VIP) doet het weer! Voor de deur kan ik parkeren en niet veel later zitten we braaf op een antieke teakhoutenbankje te wachten op het gesprek. Ik mag als eerste in gesprek en het blijkt dat je in een half uur tijd toch veel kunt vertellen! Een eerste kennismaking en gesproken over de studie, beweegredenen, thuissituatie en verwachtingen. Opvallend genoeg komt het woord chaos om de hoek zeilen. Ik hoopte op meer inzicht maar krijg te horen dat er nog meer chaos gecreërd zal gaan worden in de MLE studie. Euh.... Daar moet ik het maar mee doen en bedank studiebegeleider Bert dan ook voor het vermenigvuldigen van genoemde chaos in een half uur! :) Juist ja, ik ga mijn best doen om te ordenen en mijzelf sturing te geven in dit leerproces! Nadat ook Sebastiaan onderworpen is aan een half uurtje chaos rijden we tevreden terug naar Oosterhout. Terugkomend op mijn vraag aan het begin van deze blog: Het was het zeker waard om onze studiebegeleider te ontmoeten, ondanks de beperkte tijd. Wat leer ik nu hiervan? Niets is wat het lijkt en het zit 'm ook vaak in de kleine dingen. Details doen er ook toe. (bewegwijzering MLE gesprek bijvoorbeeld) Je moet moeite doen om iets voor elkaar te krijgen. Dus niet blijven afwachten en hopen dat iets vanzelf gebeurt of verandert. Je bent regisseur van je eigen leven en maak gebruik van de exepertise/kennis van anderen. Je hoeft niet altijd zelf het wiel uit te vinden! En.... na chaos kun je pas gaan ordenen! ps: Mijn reflectieverslag heb ik in mijn dropbox gezet. (Voor alle MLE studenten)

Bizar!

Op de een of andere manier bekruipt mij het gevoel dat ze het in 'de postwereld'niet zo nauw nemen met het containerbegrip 'communicatie'. Wat schetste vanochtend mijn verbazing? Marcoen heeft een postbusje in Breda op redelijke afstand van het schoolgebouw. Iedere week ga ik trouw minimaal 1 keer langs genoemde postbus om diverse poststukken mee naar school te nemen. Nietsvermoedend kwam ik aan bij het postkantoortje, gelegen op een industrieterrein, en zag een leeg kantoor voor mijn neus. Ik wreef verbaasd de ochtendsoep nog eens uit mijn ogen en constateerde dat er niets, maar dan ook echt NIETS meer aanwezig was. (los van een verdwaalde bezem liggend op de grond) Een lege donkere ruimte staarde mij grauw aan... Op de ruiten stond inmiddels de naam te prijken van het bedrijf wat binnenkort hier te bewonderen valt. Hoe kan het dat je 4 dagen geleden nog bij hetzelfde adres bent en nu ineens is verdwenen???? Verward reed ik naar school en dacht al na over een mogelijke oplossing. (Je blijft tenslotte een man) Collega Jolanda van de administratie was ook lichtelijk van slag, zij miste haar post ineens, en besloot gelijk te gaan bellen. Euh, ja, naar wie eigenlijk? Er was niets doorgegeven immers. Na wat speurwerk kreeg ze eindelijk het desbetreffende postbedrijf aan de lijn. "Tsja", klonk het van de andere kant. "We zijn per direct (afgelopen maandag dus) vertrokken en hebben niemand ingelicht. Ons nieuwe adres vindt u aan de andere kant van Breda nu. Daar kunt u voortaan uw post ophalen!" In al die jaren heb ik zoiets nog niet meegemaakt. Een bedrijf besluit per direct te verhuizen, geeft niets door aan iemand en geeft schoorvoetend toe dat er inderdaad al heel wat boze belletjes zijn geweest... Geen enkel mailtje of briefje naar de eigen klanten. (Ik snap ook wel dat je hiervoor een postbusje nodig hebt, waarbij het wel handig is als je dit ook weet te vinden...) Wat leer ik hier nu van? Communicatie is een wezenlijk onderdeel van je bedrijfsvoering. Geef veranderingen duidelijk en op tijd door in je eigen netwerk van klanten/betrokkenen. Wees niet bang om ook minder goede berichten (lees slechtnieuwsgesprekken) tijdig te communiceren en verschuil je vooral niet achter zaken waarvan je eigenlijk weet dat ze er niet toe doen! kortom, voor mij als schoolleider kan ik na dit gebeuren van vanochtend in ieder geval concluderen dat het wat betreft de communicatie op Marcoen altijd beter kan, maar wel in de wetenschap dat dit soort bizarre ervaringen niet zullen gebeuren... (Durf ik zelfs om te wedden!:)

Persoonlijk leiderschap & netwerken

Een intensief dagje vandaag beleefd bij de MLE opleiding! De ochtend stond in het teken van Persoonlijk Leiderschap en studiebegeleiding, overgoten met een sausje van blogs en leeragenda's. Studiebegeleider Michiel zorgde voor wat meer duidelijkheid. Na het creëren van een eigen metafoor van de eigen schoolorganisatie en een vermakelijk filmpje van Weggeman was het tijd voor de flowlunch hogerop in het Fontysgebouw. Een fraai gedekte tafel was het resultaat en de persoonlijke verhalen over het zelf meegebrachte lunchgerecht gaf veel diepgang, verwondering en herkenning. Mooi om te zien dat er zoveel flow in persoonlijke ervaringen zit! Het delen van persoonlijke verhalen smaakt zeker naar meer. Hierna was het tijd voor de korte presentaties van de leeragenda's van elke student. Ook dit leverde een scala aan mooie invalshoeken en inzichten op. Tenslotte werd er kort door Henderijn stilgestaan bij netwerken in Onderwijland. De kracht van het netwerken kan mij als schoolleider nog veel meer opleveren. Ook in onze studiegroep is netwerken een krachtig instrument om gebruik van te maken. Kortom, veel kennis opgedaan en genoeg inspiratie gevonden om weer te gaan werken aan mijn eigen ontwikkeling als schoolleider. Een mooie studiedag! Benieuwd naar de kennismaking met studiebegeleider Bert volgende week! De komende tijd maar eens kijken hoe ik mijn leeragenda verder vorm ga geven na alles wat ik vandaag heb geconsumeerd! :) En.... Eens gaan stoeien met mijn dropbox om mijn leeragenda en aanverwante documenten een permanente plek te geven binnen mijn blogleeromgeving!

Flow!

In volledige trance kijk ik op als mijn dochters van school thuiskomen. Allerlei theorieën over Flow, leiderschapsstijlen en mijn lieve eigen leeragenda dwarrelen door mijn hoofd. Ik moet even schakelen nu en besef ineens dat ik weer met 2 voeten op de aarde land. Is dit dus wat ze met flow bedoelen? Ik richt mijn volle aandacht op mijn dochters en aanhoor hun wel en wee verhalen over school. Mooi vak hoor als je leraar bent! Elke dag de kinderen laten groeien is iets waardevols! Mijn zelfstudiedag thuis is nuttig gebruikt, al zeg ik het zelf. Veel artikelen en vakliteratuur bestudeerd en her en der toegepast in mijn leeragenda. Zou ik nu op de goede weg zijn? Het antwoord moet ik schuldig nog blijven. Mijn eerste voorstel om op de zelfstudiedag 's ochtends thuis te studeren en s'middags naar school 0m te werken, heb ik snel laten varen. Echt zo'n halfbakken oplossing waarbij ik als schoolleider het gevoel geef dat ik de organisatie niet in de steek laat. Het zoeken naar compromissen is mij niet vreemd. Mijn vorige ervaringen met de thuiszelfstudiedag (Magistrumopleiding voor schoolleiders)hebben destijds goed uitgepakt. Op school studeren is gedoemd om te mislukken. Zoveel dynamiek, daar kun je je niet volledig aan onttrekken. Nee, ik moet nu voor mijzelf kiezen en besluit om de hele dag voortaan als thuisstudiedag te bestempelen. Bovendien, ik leer net van Weggeman dat mijn collega's zelfsturende professionals zijn die heel goed weten wat ze doen. Ook als ik er een keer niet ben. De Flowartikelen geven mij wederom helemaal gelijk! Zit je eenmaal in een flow dan moet je deze zeker niet laten verstoren! Van een flowstudie in de ochtend naar een onderdompeling van de rauwe werkelijkheid op school in de middag. Een groter contrast is niet denkbaar! (Nou ja, ik overdrijf een ietsie pietsie) Morgen liggen er weer nieuwe uitdagingen op school voor mij te wachten. Heb er weer zin in! Wel een mooie afwisseling zo, studeren en werken tegelijk. Krijg je energie van. Oh ja, nog een flowlunch bedenken.... Even googlen maar om inspiratie op te doen. Beter goed gejat dan slecht verzonnen, toch? Schoolleider, Wat blijft het toch een mooi vak om uit te oefenen! :)

Ranking de stars! (lees scholen)

De media kunnen een waardevolle bijdrage leveren aan de boodschap die je als schoolleider wilt verkondigen. Kijk maar naar medestudent Teun Dekker. Inmiddels via zijn blog een regionale bekendheid geworden. De social media en de kranten stonden bol van de heftige reacties op het bekendmaken van de rankinglijstjes van RTL! Teun heeft een duidelijk statement gemaakt en daar ben ik het helemaal mee eens! Je moet geen appels met peren vergelijken. Een cijfer niet verabsoluteren, zonder de context en de ontwikkeling van een school in acht te nemen, tot een blijkbaar vaststaand gegeven waar je als school keihard op af wordt gerekend. Kwaliteit valt niet in één cijfer te vatten, laat staan te gebruiken om een oordeel te vellen! Begrijp mij goed, ik heb niets tegen transparantie, ben er zelfs een voorstander van, maar gebruik alsjeblieft veel meer dan de 'op waarheid' berustende metingen van het CITO! Het ranken van scholen lijkt een competatief gegeven om elkaar scherp te houden in deze niets ontziende battle. Krijgen we straks zeker ook de nodige RTL schoolentertaiment op de buis? 'The school of Holland' waarbij vakexperts als jurylid kunnen omdraaien als ze iets betoverends horen bij het voorlezen van een missie of visie! Trouwens, wel grappig dat de best scorende Cito-school zelf geen Citotoetsen afneemt! RTL heeft snel de uitslag veranderd. Euh.... Kan ik hier iets van leren misschien? Ja zeker, verifeer eerst goed alle input! Dank je wel RTL, dit kan ik weer gebruiken in mijn MLE leeragenda. Een prachtig voorbeeld uit de praktijk! :)

Hippe shirts!

Hippe shirts op basisschool Marcoen door Martine Huijbregts martine.huijbregts@bndestem.nl BN de Stem vrijdag 13 september 2013: Dorst – Een zee van wit danst over het schoolplein van basisschool Marcoen. Alle kinderen, van de voorschool tot en met groep 8, dragen zo’n felbegeerd shirt met het regenboogkleurige logo van hun school. Die hebben ze immers zelf bij elkaar verdiend. In juni hielden de kinderen een sponsorloop om geld op te halen voor de shirts, die straks bij alle schoolactiviteiten zullen worden gebruikt. Bij die sponsorloop werd een bedrag van 3.458,80 euro opgehaald. „Daarvan hebben we 325 shirts kunnen kopen”, aldus schoolmanager Jolanda Renders. „Voor zowel de kinderen als de leraren en begeleiders.” Gisteren werden de shirts dan eindelijk gepresenteerd aan de kinderen. Rond kwart over negen stroomt het schoolplein vol. Directeur Roger Hoogland houdt een praatje en geeft het stokje dan aan de oudste en een van de jongsteleerlingen van de school: Merel Gray en Yara Keijzers. Zij mogen allebei knallen met een confettikanon. En dan barst het feest los. Onder leiding van Susan van Oosterhout in Beweging dansen de kinderen het hele schoolplein rond. Ook ouders en leraren swingen mee. Allemaal in zo’n hip nieuw shirt. Na het dansen wordt het schoollied nog gezongen, en dan is het tijd om weer aan het werk te gaan. Renders wijst op het kaarsje op haar bureau. „Het heeft geholpen, het is droog gebleven.” Dat duurt niet lang. Zodra het schoolplein leeg is, vallen de eerste druppels alweer.

Reizen met de trein

Met collega Sebastiaan (Spitje voor de MLE groep) voor dag en dauw met de trein naar Eindhoven getuft. Als je denkt dat je de enige bent op dit vroege tijdstip, word je snel wakker! Een stroom van forenzen bij de stations in Rijen, Tilburg en Eindhoven. Wat een drukte in de ochtend zeg! Een keur aan mensen in allerlei soorten en maten passeert de revue. Met mijn reismaatje ondertussen pratend over, je raadt het al, onderwijs en onze verwachtingen van een nieuwe studiedag MLE. Onze reis verloopt voorspoedig, hoewel Sebastiaan als ervaren treinreiziger, mij waarschuwt voor het feit dat er altijd wel iets fout loopt als hij op doorreis is richting onbestemde oorden. Gelaten haal ik mijn schouders op en onderga deze waarschuwing als een echte kerel. Moet ik dit echt geloven of doe ik er goed aan om dit te verifiëren? Ik ben er nog niet aan uit en dwaal af met mijn gedachten. In Eindhoven stappen er honderden passagiers uit en in een grote colonne marcheren we richting de campus. Je hoeft overduidelijk niet de weg te vragen. Met behulp van de digitale telefoon van Sebastiaan bepalen we gezamenlijk de kortste route naar onze eindbestemming: het Fontysgebouw van de PABO. En jawel, ruim op tijd arriveren we in het leslokaal. Missie geslaagd al! Nadat we onze digitale vaardigheden hebben kunnen tentoonstellen aan meneer Jan, werken alle meegebrachte laptops, i pods, i pads en smartphones (behalve die van Mike, type prehistorie) op het digitale draadloze netwerk van Fontys. We zijn allemaal geslaagd! Hierna hebben we een boeiende workshop gehad van Linda van de Bergh (of was het Keuvelaar?) over 'feedback geven en krijgen' middels o.a. Het artikel van Hattie & Temperley (spel ik dit goed?) en haar eigen onderzoek hierbij. Genoeg stof tot nadenken in ieder geval! Dit geldt ook voor de gastcollege over kennis en kennisverweving van Peter Teune. Boeiend van de eerste tot de laatste minuut! Na het bespreken van de opdrachten voor de volgende keer stappen we tevreden in de trein terug naar Tilburg. Snel overstappen hier in een mooie nieuwe Sprinter. En ja hoor, laten we nu net iets te enthousiast in de verkeerde trein zijn ingestapt.... "Ik zei het je toch!", gniffelt Sebastiaan. Een inspirerende studiedag is bijna ten einde. Nog even terug naar Station Tilburg Universiteit om na een flinke wandeling naar het juiste spoor uiteindelijk wel in de goede trein te belanden! Een studiedag waar we inhoudelijk tevreden op kunnen terugkijken!

De social media ontdekken!

En natuurlijk, een excellerende schoolleider is zeker niet wars van up to date communiceren! En daar horen twitter, Facebook, Linked In en Bloggen zeker bij. Twitter (privé) is niet nieuw voor mij. De rest heb ik een dezer dagen verkend en toegepast. 
Vallen en opstaan dus, maar door het zelf te doen leert men sneller! (Aldus de geleerden) 

Hoera! Mijn eerste blog voor MLE, een eigen Facebookpagina aangemaakt en gelijk een eerste berichtje geplaatst over mijn metafoor. En ook nog even tussendoor een profiel op Linked geplaatst! Hallo wereld hier ben ik! (vooralsnog men mij nog niet zou kennen...) Waar blijven toch al die virtuele kennissen en vrienden?

De MLE introductiedag was boeiend, (wel) enigszins rommelig maar met een leuke club enthousiaste medestudenten en docenten! Een heleboel te doen maar wel gelijk beseffend dat niets zomaar komt aanwaaien bij deze Masterstudie... Laat ik nu dus maar eens met gezwinde spoed op onderzoek uitgaan om te kijken of ik zelf als schoolleider niet alleen maar blijf hangen in aannames en veronderstellingen op deze bruisende werkvloer hier in Dorst... 

De eerste studieboeken zijn inmiddels binnen met veelbelovende titels. En de vereiste uitgebreide studieopdrachten voor de volgende bijeenkomst liggen al weer te wachten op mij. Veel verbinden, toepassen en inlezen. Mijn op te stellen leeragenda langzaamaan laten groeien met al die pi's, competenties, eigen doelen en ambities.... En natuurlijk dan ook gerichte feedback ontvangen en geven. Genoeg werk aan de winkel de komende dagen! 

Hattie & Timperley, deze namen blijven maar door mijn hoofd spoken. HET onderwerp van gesprek op de introductiedag MLE. Waar kan ik die toch vinden? Iemand een tip misschien? 

Al met al genoeg uitdagingen voor een schoolleider die graag op zoek gaat naar nieuwe mogelijkheden en inzichten. MLE kan die mij zeker gaan geven! (Is een aanname overigens)