Theorie of praktijk?

Theorie en praktijk. Ze zijn volgens de experts onlosmakelijk met elkaar verbonden. Nieuwe theorieën over het concept leren, organisatieverandering en de rol die de schooleider speelt bij dit alles, worden door de opleiding uitgestrooid over de studenten. ik dompel mij onder in het warme theoriebad en constateer dat er al veel onderzocht is. Toch blijf ik kritisch en pragmatisch en stel mij regelmatig de vraag waar ik dit allemaal voor nodig heb? Als praktizerend praktijker (kort gezegd doener) kom ik een veelvoud van dilemma's en vraagstukken tegen op mijn dagelijkse schoolleiderspad. Met mijn boerenverstand, mijn opgebouwde mensenkennis, mijn communicatieve vaardigheden en met mijn empathisch vermogen ga ik dit alles enthousiast te lijf. Oplossen, bemiddelen en zoeken naar mogelijkheden zijn een welkome aanvulling op al mijn taken als schoolleider. Peoplemanagement spreekt mij dan ook erg aan. De opleiding maakt mij bewuster in de dingen die ik doe. Alle dingen? Nee hoor. Nog steeds weeg ik zaken intuïtief af of neem beslissingen op basis van mijn jarenlange ervaring als schooleider. Nieuwe inzichten in literaire artikelen zijn een welkome aanvulling maar zijn zeker geen allesomvattende werkelijkheid voor mij geworden. Mijn kennis wordt vergroot maar dat wil nog niet zeggen dat de wereld in onderwijsland nu totaal anders is geworden. Ik zie de opleiding als een aanvulling op mijn inzichten als schoolleider. Niet als een echte onderzoeker, wel als een praktizerend schoolleider op zoek naar vraagstukken om het werken nog inizchtelijker te maken. Pragmatisch en zelfbewust. Wat zou het betekenen als de praktijk zich zou ontdoen van de theorie? Of anders gezegd hoe zou onze theoretische kennis eruit zien als er geen praktijk zou zijn? Hoe groot is de invloed op elkaar en wie bepaalt uiteindelijk welke theorie de beste is? De wetenschapper annex onderzoeker of de praktizerend schoolleider die in de complexiteit van spanningen, sociale context, structuur, aanwezige opvattingen en verwachtingen zich staande moet houden? Waar ligt de waarheid? Ergens in het midden wellicht? Concensus zoeken en vinden is nog steeds een dagelijks innerlijk conflict met onszelf en de buitenwereld. Kunnen wij al onze dromen realiseren of ontneemt de dagelijkse werkelijkheid deze persoonlijke idealen? Helpen de bouwstenen van Knoster mij hierbij? Het empatisch luisteren van Covey of de organisatorische visie van Weggeman? Wellicht wel, en dat is dan mooi meegenomen! Zou de wereld er anders hebben uitgezien zonder deze onderzoekers? Dat kun je je afvragen. Wat ik wel weet is dat je niet alleen de wereld, of geminimaliseerd, de eigen school verandert. Dit doe je samen en zolang je dit in gezamenlijkheid bewerkstelligt zul je altijd te maken krijgen met een grote diversiteit aan concepten, modellen en denkbeelden. Ieder vanuit een eigen interpretatie. Ik zet mijn gekleurde (zonne)bril op en kijk verwonderd naar de strakke blauwe lucht. Wat ik zie? Een theoretisch vastgestelde mooie zonnige dag (KNMI) met daarbij horend een behaaglijk warm gevoel bij mijzelf. Studeren in een zonovergoten tuin. Wat een bevoorecht mens ben ik toch! Ik dwaal nu teveel af en verman mijzelf om de opgegeven literatuur voor dag 3 van leerlijn 3 verder te ontmantelen. Het wordt haast een vanzelfsprekende vaardigheid voor mij. De verbinding is weer gemaakt; van de praktijk terug naar de theorie en weer andersom. Een cyclisch geheel zonder eind, maar wel één met mogelijkheden!